जन्मदिनमा गुञ्जिए प्रज्ञामा अनिताका कविताहरु
बुवा ! म कहिल्यै ठुली भइनँठुली हुन पनि जानिनँकाँधमा बुई चढाएर स्कुल गएकोकाँधमा ऋण बढाएर कलेज गएकोकाँधको हड्डी खियाएर जीवन जिएकोतिमीभन्दा स्पात
बुवा ! म कहिल्यै ठुली भइनँठुली हुन पनि जानिनँकाँधमा बुई चढाएर स्कुल गएकोकाँधमा ऋण बढाएर कलेज गएकोकाँधको हड्डी खियाएर जीवन जिएकोतिमीभन्दा स्पात
पोल्टामा पनि नअटाउने माया, सम्मान र हौसला पाउँदा आफैंमा झन् जिम्मेवारी र चुनौती थपिएको महशुस गरेको थिएँ। रुपन्देही समाजले सम्मानपूर्वक दिएको अवार्ड
गजल ✍️ केहि दिन पर्खिए नियति म उठेपछिको कमाल हेर | आज सम्मको मौनता टुट्यो गर्नेछु अब म सवाल हेर || हराउनु हराईस्
प्रत्येक घडीको पल संग संगै हिँडे, जीवनको ऋतुहरूमा तिमीलाई नै प्रेम गर्छु । तिमीले देख्ने सपना, र मैले देख्नै सपनाभिन्न, भिन्न
एउटा छिमेकी सगरमाथा घटाउँछ मौन छ सरकार अर्को झन् देशकै आकार बढाउँछ मौन छ सरकार कमजोर अबस्थामा गरेको सन्धी भै सक्यो पुरानो
नाङ्गो हुनु त हिमाल जस्तो जो आफू नाङ्गो छ तर अरुलाई आफ्नो नग्नता देखाएर मोहित पार्छ नाङ्गो हुनु त पानी जस्तो जो
खोज्नुहोस् गरिबको परिभाषा झुप्रोमा हुन्छ खरानी हावामा हुन्छ अङ्गार अगेनोमा हुन्छ बुझ्नु होस् बधाई र बिदाइमा फरक यत्ती हो बस एउटा डोलामा
छाेरि बाेकेर म नाईट गाडिमा काठमाडौं गईरहेकाे थिएँ । मेराे छेउमा एउटा व्यक्ति थियाे। नानी धेरै राेईरहेकि थिई । उस्लाई फकाउन मैँले
सायद म कुनै प्रतिक्षालयमा गन्तव्य कुरेर बसिरहेको थिएँ वा सायद मुसाफिर झै गन्तव्य खोज्दै हिँडिरहेको थिएँ तिमी रिक्सा बनेर मेरो गन्तव्यको साधन
छाेराले साेध्याे मलाई किन रुन्छन् बुबा तपाईंका कवितामा अक्षरहरु सँधै मैले भनेँ अाँसुकाे समुद्रबाट उठेका अक्षरहरु कसरी हाँस्न सक्छन् त छाेरा कविताका
नेपालको खस्कंदो राजनितिक अवस्था, राजनितिक दलहरुको मनपरि निर्णय, भ्रष्टाचारमा लिप्त
दुई टिपर सडकदेखि तल खस्दा एक जनाको मृत्यु भएको छ
नियतिको खेल भनौ या बिधिको बिडम्बना सन २०१५ को चर्चित
नेपाल नागरिक अभियान र मेची महाकाली बुहारी आवाजको संयुक्त आयोजनामा
